Nosówka bez wątpienia należy do chorób wysoce zaraźliwych i często śmiertelnych. Ze względu na swój stopień rozprzestrzeniania wzbudza strach w oczach wielu psich opiekunów. Dla zapewnienia bezpieczeństwa naszemu pupilowi kluczowa jest znajomość tej choroby, aby jak najszybciej móc reagować na jej pierwsze objawy. Jak zatem rozpoznać nosówkę i jak ją leczyć?
Czym jest nosówka?
Nosówka (łac. Febris catarrhalis et nervosa canum) jest to zakaźna choroba wirusowa, atakująca zwierzęta z rodziny psowatych. Występuje powszechnie na całym świecie i prowadzi do szeregu nawracających zakażeń bakteryjnych. Choroba przenoszona jest drogą kropelkową i pokarmową. Możliwe jest także przenoszenie mechaniczne poprzez człowieka. Przyczyną choroby jest wirus nosówki (ang. canine distemper virus – CDV). Po dotarciu do organizmu wirus ten w kilka dni wywołuje silną immunosupresję. W trakcie rozprzestrzeniania się w organizmie atakuje układ oddechowy, pokarmowy, moczowy, skórny oraz nerwowy.
Objawy nosówki
Nosówka objawia się w różny sposób. Jest to zależne od stopnia w jakim dane układy i narządy zostały zaatakowane przez wirusa. Wspólnym czynnikiem informującym o możliwości występowania tej choroby jest gorączka dochodząca do 41 stopni. Ze względu na pojawiające się objawy wyróżnia się następujące postacie nosówki: nieżytowa, płucna, żołądkowo-jelitowa, oczna, skórna. Jako osobne formy wyróżnia się dodatkowo chorobę twardej łapy oraz u psów starych zapalenie mózgu.
Leczenie nosówki
W momencie występowania któregoś z objawów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii. Potwierdzenie występowania choroby odbywa się poprzez wywiad z opiekunem oraz badania krwi lub testy laboratoryjne metodą immunofluorescencji – IF. Diagnostyka tego typu stosowana jest między 5–21 dniem od zakażenia i stanowi najskuteczniejsze potwierdzenie choroby. Ze względu na złożoność objawową choroby, nie występuje w tu konkretny schemat leczenia. W większości typów nosówki stosuje się terapię antybiotykową, surowicę przeciwwirusową oraz podaje się witaminy. Śmiertelność psów zarażonych nosówką sięga 80% stąd wszelkie leczenie jest objęte ostrożnym rokowaniem. Stosowane środki w większości stanowią zabezpieczenie przed dalszym rozwojem choroby, jednak nie gwarantują jej wyeliminowania.
Profilaktyka
Kluczowym elementem w zapobieganiu zarażeniem nosówką jest szczepienie. Warunkiem przystąpienia jest bycie zdrowym i niezarobaczonym. Odbywa się ono w 3 dawkach. Pierwsza podawana jest w 6-7 tygodniu życia, druga po 3 tygodniach od pierwszej a ostatnia w 12-13 tygodniu życia. Po przejściu tej procedury średnio raz do roku następuje szczepienie przypominające. Zastrzyki przeciwko nosówce warto połączyć ze tymi na inne choroby. Dzięki szczepieniom kilkuwalentnym, za jednym razem zwierzę może zostać zaszczepione również na parawirozę. Dzięki tego typu szczepieniom minimalizowany jest stres zwierzęcia związany z kolejnymi wizytami u weterynarza.