Co zrobić, gdy pies zostaje sam w domu?

Większość opiekunów psów wychodzi codziennie do pracy, zostawiając swojego pupila na kilka godzin samego w domu. Niektóre osobniki znoszą to dobrze, inne zaczynają szybko odczuwać stres, nudę i lęk separacyjny. Mogą one objawiać się w różny sposób, najczęściej, niestety, szkodami w domu spowodowanymi przez psa. Co zrobić, gdy pies zostaje sam w domu i w jaki sposób właściwie przeprowadzić jego socjalizację, aby był w stanie znieść nieobecność opiekunów?

Pies sam w domu – co może się zdarzyć?

Psy są zwierzętami społecznymi, które potrzebują towarzystwa ludzi lub innych zwierząt. Pozostawione nagle same w domu, mogą odczuwać frustrację, którą rozładowują niszcząc meble, dywany lub powodując innego typu szkody w domu. Najgorszą reakcją na takie zachowanie psa będzie złość i karcenie zwierzęcia. Nasili to tylko niepożądane reakcje na skutek strachu odczuwanego przez psa przed powrotem jego opiekuna do domu.

Przygotowując się do przyjęcia do swojego domu psa, czy będzie to szczeniak, czy pies zaadoptowany ze schroniska, warto zaplanować co najmniej dwa pierwsze tygodnie w taki sposób, aby nie pozostawiać go na dłużej samego. Pamiętajmy, że szczenięta do 3 miesięcy mogą być pozostawione same najwyżej na pół godziny, a od 3 do 6 miesięcy można stopniowo przedłużać czas przyzwyczajania ich do samotności do dwóch-trzech godzin. Tak młode zwierzęta po pierwsze: muszą częściej załatwiać swoje potrzeby fizjologiczne, a po drugie: braki w procesie socjalizacji powodują u nich niepożądane nawyki trudne do wykorzenienia w późniejszym wieku.

Oznakami apatii i frustracji odczuwanej przez psy pozostawiane same w domu mogą być także:

• wygryzanie sobie sierści w górnej części przednich łap,
• wycie i szczekanie,
• utrata apetytu,
• znaczenie terenu przez załatwianie się w mieszkaniu.

Jak przygotować psa do zostawania w domu?

Jeżeli obowiązki zawodowe zmuszają nas do codziennego wychodzenia z domu, warto już od pierwszych dni obecności psa w naszym życiu uczyć radzenia sobie samemu, najpierw przy opiekunie. Po dłuższym spacerze warto zainteresować go jakąś zabawką, której poświęci przez dłuższy czas uwagę. W trakcie tej aktywności nie zwracamy na psa uwagi i nie dotykamy go – najlepiej zajmując się w tym czasie czytaniem lub pracą na komputerze. Stopniowo przedłużajmy czas, w którym pies zajmuje się sam sobą, dochodząc aż do godziny. Później natomiast warto poświęcić mu sporo uwagi, głaszcząc zwierzę, nagradzając ulubionym smakołykiem lub zabierając na spacer.

Innym sposobem przygotowania młodego psa do zostawania samemu w domu jest zajęcie go smakołykiem za specjalną bramką. Początkowo opiekun pozostaje w polu widzenia zwierzęcia, a stopniowo na kilka minut znika. W ostatnim etapie treningu samotności należy natomiast zacząć wychodzić z domu. Najpierw wychodzimy na kilka minut i stopniowo wydłużamy ten czas. Ważne jest, aby nie przedłużać zbytnio momentu wychodzenia, żegnając się z psem, a także nie popadać w nadmierną czułostkowość po powrocie. Dzięki temu zwierzę przyzwyczai się do widoku wychodzącego i wchodzącego opiekuna i zacznie traktować to jak normalną sytuację.

Planując dłuższą nieobecność, wyprowadźmy psa na spacer tuż przed naszym wyjściem. Po wysiłku fizycznym zwierzę będzie bardziej zrelaksowane, a czas bez opiekunów spędzi najprawdopodobniej na drzemce.

Jakie akcesoria przygotować dla psa w trakcie naszej nieobecności?

Pies pozostawiony na dłużej sam w mieszkaniu musi mieć koniecznie przygotowaną miskę ze świeżą wodą oraz jakieś zabawki, które zajmą mu czas. Doskonale sprawdzają się naturalne gryzaki, które zwierzę może dość długo przeżuwać. Możemy także mieć przygotowane specjalne zabawki-łamigłówki pozwalające na włożenie do środka suchej karmy i zajmujące psa. Pamiętajmy o wygodnym legowisku dla psa, a w niektórych przypadkach o włączeniu spokojnej muzyki, która zagłuszy niepokojące odgłosy z zewnątrz i będzie kojarzyć się zwierzętom z obecnością opiekunów.

Gryzaki naturalne dla psa

Legowiska dla psa

Zadbajmy o potrzeby naszych psów, a dużo łatwiej będzie nam wychodzić z domu. Świadomość pozostawienia w nim spokojnego zwierzęcia będzie sprzyjać naszemu skupieniu na innych obowiązkach i pełnej radości po powrocie do pupila.